3. Zondag in Italië

Relaxed wakker worden van de zon op je tentje en het geluid van krekels... Daarna ontbijten we met vers (plat) stokbrood en gebakken ei.

Met Coen, Willeke en ik rijden naar de dichtstbijzijnde bewoners om water te vragen. Wat een avontuur. Simpelweg water halen kan al leuk zijn op reis. We rijden omhoog naar een soort boerderij, waar een nette Italiaanse jongeman wat aan het rommelen is. Er staan dikke auto's op het terrein. Zoiets verwacht je niet in een armoedig ogende omgeving. Coen vraagt de man om "aqua" en meteen loopt de man met onze jerrycans naar binnen (een restaurant, zien we) en vult ze, samen met een oude vrouw, met gekocht (!) water uit grote flessen. Gulle mensen daar in Italië. Ik zet nog even gauw Willeke op de foto met de vrouw en we roepen "Gratia, arrivederci!" Onderweg nog even cactusvruchten plukken. Aaauuuwww... (die kleine splinterige stekels die je ervan in je vingers krijgt).

We luisteren (vanuit de radio in de bus) een preek van ds. Vreugdenhil over de eerste christelijke gemeente (Handelingen 16: 6 - 15) en de doop en het avondmaal. Het was komisch dat de dominee vanuit de tekst plotseling het volgende constateerde: "Dit weten we wel, in de open lucht kun je ook goed samenkomen." Zijn verhaal over Lydia uit Macedonië synchroniseert ook mooi met onze reis. We gaan immers in de komende week via Macedonië naar Servië.

Kort na de preek worden we aangenaam verrast door een kabaal van rinkelen de bellen en blatende schapen. Komt er dus ineens een grote groep schapen rustig ons veld op gewandeld. Netjes langs het water en tussen onze tenten door. We liggen de eerste 30 seconden met z'n allen dubbel van het lachen, maar lopen daarna weg op zoek naar onze camera's.

In de middag loop ik met Willeke naar de punt van het schiereiland aan de overkant. Prachtig wandelingetje! We maken veel foto's van de omgeving en van elkaar. Onderweg vinden we een mooie parelmoerschelp en een bot. We komen daar nogmaals de kudde tegen, maar nu mét herder. Een R&B-muziek luisterende jonge Italiaan. Wij vinden de combi hilarisch. Met hem spreken is lastig, aangezien hij geen enkel woord Engels, Frans of Duits spreekt. Het enige dat we uit zijn Italiaanse woordenbrij opmaken is: "Olandea e Germania belle! Italia no!"
Hmm... zelf denken wij sinds 1 dag juist in tegengestelde richting.

's Avonds zwemmen we in het meer en doen een Bijbelstudie bij het kampvuur. Ik zie voor het eerst heel duidelijk 2 vallende sterren.