15. Venetië

Wakker worden met 6 grote druiventrossen boven je hoofd is een soort Tantaluskwelling, maar dan goedmoedig van aard. De zon schijnt ook al weer op de zonnebloemen. Wat een mooi plekje dit!

Ai, daar komt een trekkertje aan stuffen. De vriendelijke Italiaan rijdt tot onze auto's en stopt dan om te vragen wat we hier doen. We vertellen dat we binnen een uur weg zijn, dat we hier alleen maar 1 nacht hebben geslapen en dat is al goed. De boer vertelt dat het land niet van hem is, maar dat hij er wel vandaag gaat werken. "Maar dan kom ik wel over een uurtje terug. Geen probleem." Ideaal, die relaxte Mediterranen.

Willeke en Philinde wassen hun haar in het kleine slootje langs de wijngaard en komen daarna tot de ontdekking dat er de avond ervoor 3 mannen in geplast hebben. Ach, ammoniak bevordert de haargroei en geeft je haar een gezonde glans.

We stappen de bus in, rijden over een enorm lange brug richting het oude centrum van Venetië (stad van het water), parkeren de wagens in een parkeergarage en lopen het laatste uur. Het valt meteen op dat Venetië een prachtige stad is. Romantisch ook, door al die gekleurde, oude villa-achtige panden en het vele water.
Het eerste wat we doen is een schaduwterrasje opzoeken en daar een bakje thee / koffie bestellen. Arianne en Dicky nemen, na een groepshug, afscheid van ons. Het voelt heel kaal om zonder hen 2 door te reizen.

In groepjes gaan we de stad in. We lopen niet zo hard, om zoveel mogelijk bezienswaardigheden mee te pikken, vanwege de hitte. Wel maken we veel foto's, halen we af en toe water bij de pompjes en genieten we van de prachtige straatjes. Als lunch kiezen we een super lekkere pizza en Willeke en ik schrijven kaartjes, terwijl 5 anderen in een gondel over de Venetiaanse kanalen varen.

In de avond start de terugreis. Ter hoogte van Verona parkeren we de wagens en gaan we nog eens 1 keer goed, op z'n Italiaans, uit eten. Slapen doen we de komende nacht in de auto en bus.